Geleneksel bir hayat sürdürmek için elimden geleni yapıyordum, çünkü ben böyle yetiştirilmiştim ve kocamın benden istediği de buydu. Ancak kabusları uzak tutmak için küçük beyaz çitler inşa edilemez.
(I was trying my damnedest to lead a conventional life, for that was how I was brought up, and it was what my husband wanted of me. But one can't build little white picket fences to keep nightmares out.)
Bu alıntı toplumsal beklentiler ile kişisel iç kargaşa arasındaki gerilimi yansıtıyor. Konuşmacı, beyaz çitlerle simgelenen geleneksel ev içi mutluluk imajına uymaya çabalıyor, ancak bu tür dış görünüşlerin iç korkulara ve kabuslara karşı koruma sağlayamayacağının da farkında. Yüzeysel taahhütlerin sınırlamalarını ve toplumsal maskelerin arkasına saklanmak yerine içsel gerçeklerle yüzleşmenin önemini vurguluyor. Bu çatışan güçlerin kabulü, kişisel özgünlüğe karşı toplumsal uyumluluğa dair daha derin bir anlayışa davet eder ve gerçek barışın, kişinin iç mücadelelerini bastırmaya çalışmak yerine onları ele almayı gerektirdiğini vurgular.
