Ekonomik felaket gelirse, sahip olduğumuz her kaynağı paylaşmak için Hıristiyanları bir araya getiren bir zaman olacak mı, yoksa kendi bodrumlarımızda veya dağ inzivalarımızda saklanarak, özel mağazalarımızı başkalarından koruyacak mı? Varlıklarımızı, onları istiflemek yerine krallığı için sadakatle kullanırsak, sadık Tanrı'ya o zaman sağlamak için güvenemez miyiz?
(If economic catastrophe does come, will it be a time that draws Christians together to share every resource we have, or will it drive us apart to hide in our own basements or mountain retreats, guarding at gunpoint our private stores from others? If we faithfully use our assets for his kingdom now, rather than hoarding them, can't we trust our faithful God to provide for us then?)
Randy Alcorn'un "Para, Mülkiyet ve Sonsuzluk" kitabı, ekonomik kriz zamanlarında Hıristiyanların tepkisi ile ilgili eleştirel bir soru soruyor. İnananlara, bu tür zorlukların kaynakları paylaşmada birleştirip birleştirmeyeceğini veya tecrit ve kendini korumaya yol açıp açmayacağını düşünmeleri için zorlar. Vurgu, kişinin potansiyel sıkıntıya nasıl cevap vermeyi seçtiğine, ya kişisel güvenlik için zenginliği istifleyerek veya varlıklarını daha büyük iyilik için anlamlı bir şekilde kullanarak.
Alcorn, inananları kaynaklarını korkudan stoklamak yerine Tanrı'nın krallığı için aktif olarak kullanmaya teşvik eder. Hıristiyanlar servetlerini sadakatle yönetip şimdi başkalarına yardım ederse, zor zamanlarda Tanrı'nın bakımını ve desteğini bekleyebileceklerini öne sürerek Tanrı'nın hükmüne güven duygusu aşılıyor. Bu perspektif, korku ve bencillik karşısında toplumu ve cömertliği teşvik eder.