Philip K. Dick'in "Strange Eden" de anlatıcı, dünyaya daha yakın olsaydı manzaranın nasıl büyük ölçüde değişeceğini yansıtır. Doğal güzelliği ile karakterize edilen pastoral ortam, insan aktivitesinin etkileri ile bunalmış olacaktır. Kirlilik, çöp ve genellikle insan gelişimine eşlik eden doğanın bozulmasını canlı bir şekilde boyar.

Alıntı, çevresel koruma için derin bir endişenin altını çiziyor ve kontrolsüz sanayileşmenin potansiyel sonuçlarını vurgulamaktadır. İnsan varlığının sıklıkla bozulmamış alanların yıkılmasına nasıl yol açtığının bir eleştirisi olarak hizmet eder, onları çöp ve çirkin yapılarla dolu aşırı kalabalık ve kirli bölgelere dönüştürür. Bu kontrast, el değmemiş manzaraların kırılganlığını vurgular.