Murakami'nin kısa hikayesinde 'Her gün hareket eden böbrek şeklindeki taş' ana karakter bir yazar. Bir ip yürüyüşçüsüne yazma eylemini tanımlarken, 'Bir yazarın * yapılması gereken * ne yapılması gereken şey gözlemlemek ve gözlemlemek ve gözlemlemek ve mümkün olan son anı yargılamak ”diyor. Bence bu yazmanın güzel bir açıklaması; Dünyanın olmasına izin verir, ama aynı zamanda bir tür görüşün bir anı da vardır. O an var, ama onu tutmak güzel ve değerli bir hedef.
(In Murakami's short story 'The Kidney-Shaped Stone That Moves Every Day,' the main character is a writer. In describing the act of writing to a tightrope walker, he says, 'What a writer is *supposed* to do is observe and observe and observe again, and put off making judgments to the last possible moment.' I think that is a beautiful description of writing; it lets the world be, but also there is a moment, finally, of some kind of opinion. There is that moment, but to hold it off is a lovely and worthwhile goal.)
Haruki Murakami'nin kısa hikayesinde "Her gün hareket eden böbrek şeklindeki taş", bir yazar olan kahraman, bir ip yürüyüşçüsü ile yazmanın doğası hakkında bir konuşma yapıyor. Yazma sürecinde gözlemin önemini vurgular ve yazarların kararlarını son ana kadar geciktirmeleri gerektiğini düşündürmektedir. Bu yaklaşım, kişisel görüşler veya yorumlar yapmadan önce olduğu gibi dünya için derin bir takdiri yansıtmaktadır.
Aimee Bender, "The Writer'ın Defter: Tin House'dan Zanaat Denemeleri" kitabında, bu yazı tanımında güzelliği bulur. Sonuçlara acele etmeden gözlemleme uygulamasının, kişinin çevresini daha zengin bir anlayışa teşvik ettiğine inanıyor. Nihayetinde bir yazar görüşleri ifade etmeli olsa da, değer gözlem süreci boyunca korunan sabır ve açıklıkta yatmaktadır.
