Hepsinin gözünde korkunun içi boş bakışları vardı ve onların merhametlerinde de Hollowness vardı.
(In the eyes of all of them was the hollow stare of fear, and there was hollowness in their merriment, too.)
Alıntı, neşenin dış ifadelerinin altta yatan bir korkuyu maskelediği karakterler içinde derin bir çelişkiyi yansıtıyor. Mutluluk cephesi sunmasına rağmen, gerçek duyguları boşluk duygusu ortaya çıkarır, bu da onların sevgilerinin samimiyetsiz veya zorlandığını gösterir. Bu içi boş merhamet, yüzeyin altında daha derin sorunlarla boğuştuklarını ve karmaşık bir duygusal atmosfer ürettiklerini gösterir.
Dahası, "içi boş bir bakış" kavramı, karakterlerin dehşet verici bir şeyle karşı karşıya olduğunu ve ruhlarını derinden etkilediğini gösterir. Yaşadıkları korku, varlıklarına nüfuz ediyor gibi görünüyor, onları gerçekten sevinçleriyle veya birbirleriyle bağlayamıyor. Bu ikilik, korkunun en neşeli olayları bile nasıl gölgede bırakabileceğini gösteren anlatıdaki merkezi gerilimi vurgular.