Düşmanımı gerçekten anladığım, onu yenebilecek kadar iyi anladığım an, işte o anda ben de onu seviyorum...
(In the moment when I truly understand my enemy, understand him well enough to defeat him, then in that very moment I also love him...)
"Ender'in Oyunu"nun baş kahramanı Ender Wiggin, rakibini anlamanın karmaşıklığıyla boğuşuyor. Alıntı derin bir farkındalığın altını çiziyor: Kişinin düşmanını gerçek anlamda anlaması, ona karşı daha derin bir saygıya ve hatta sevgiye yol açar. Bu anlayış salt rekabetin ötesine geçerek olaylara düşmanın bakış açısından bakmanın düşmanlığı empatiye dönüştürebileceğini öne sürüyor.
Bu içgörü, zafere giden yolun yalnızca stratejiyle ilgili olmadığını, aynı zamanda başkalarının, hatta düşmanların bile insanlığını tanımakla ilgili olduğunu ortaya koyuyor. Ender, düşmanıyla empati kurarak birini yenmenin nefret gerektirmediğini öğrenir; daha ziyade derin bir anlayıştan ortaya çıkabilir. Aşk ve çatışma arasındaki bu ikilik, romanın ana temasıdır ve savaş ile rekabetin ahlaki sonuçlarını vurgular.
