Alıntı, bireyleri yalnızca izole edilmiş eylemlere dayanarak değerlendirmenin doğal adaletsizliğini vurgulamaktadır. Yazar, birisinin karakterinin kesin kanıtı olarak tekil bir an veya hareket etmenin temelde kusurlu olduğunu öne sürüyor. Bu tür kararların, bir kişinin deneyimlerinin ve davranışsal kalıplarının yaşamı boyunca tamamını yakalayamadığı anlamına gelir. Tek bir olay, bir kişinin eğilimlerinin göstergesi olabilir, ancak bir bütün olarak kim olduklarına dair tam veya adil bir değerlendirme sunmaz.

Dahası, yazar koşulların bireylerin nasıl davrandığı konusunda önemli bir rol oynadığını vurgulamaktadır. Kötü bir kararla sonuçlanan bir zayıflık veya cazibe anı, bir kişinin hayatının daha geniş bağlamını gölgede bırakmamalıdır. Acruvation başkalarını yargılamak yerine, karakterlerini tanımlayan karmaşıklıkları ve nüansları dikkate almak çok önemlidir. Bu perspektif, herkesin hem zafer hem de başarısızlıklar yapabileceğini kabul ederek insan etkileşimlerine daha şefkatli ve anlayışlı bir yaklaşımı savunur.