Onu her zaman yanlış vurmuştu, kendimizi ya da daha çok, daha çok, başkaları tek başına, tek bir anlık görüntü, bir insanın hayatı boyunca nasıl olduğu hakkında bir şey söylemeliyiz. Tabii ki bir şey söyleyebilir, ancak sadece o kişinin nasıl davrandığına özgü olsaydı; Aksi takdirde, hayır, o anda, bu belirli koşullarda, günaha yerel bir zafer kazandığını söyledi.
(It had always struck her as wrong that we should judge ourselves-or, more usually, others-by single acts, as if a single snapshot said anything about what a person had been like over the whole course of his life. It could say something, of course, but only if it was typical of how that person behaved; otherwise, no, all it said that at that moment, in those particular circumstances, temptation won a local victory.)
Alıntı, bireyleri yalnızca izole edilmiş eylemlere dayanarak değerlendirmenin doğal adaletsizliğini vurgulamaktadır. Yazar, birisinin karakterinin kesin kanıtı olarak tekil bir an veya hareket etmenin temelde kusurlu olduğunu öne sürüyor. Bu tür kararların, bir kişinin deneyimlerinin ve davranışsal kalıplarının yaşamı boyunca tamamını yakalayamadığı anlamına gelir. Tek bir olay, bir kişinin eğilimlerinin göstergesi olabilir, ancak bir bütün olarak kim olduklarına dair tam veya adil bir değerlendirme sunmaz.
Dahası, yazar koşulların bireylerin nasıl davrandığı konusunda önemli bir rol oynadığını vurgulamaktadır. Kötü bir kararla sonuçlanan bir zayıflık veya cazibe anı, bir kişinin hayatının daha geniş bağlamını gölgede bırakmamalıdır. Acruvation başkalarını yargılamak yerine, karakterlerini tanımlayan karmaşıklıkları ve nüansları dikkate almak çok önemlidir. Bu perspektif, herkesin hem zafer hem de başarısızlıklar yapabileceğini kabul ederek insan etkileşimlerine daha şefkatli ve anlayışlı bir yaklaşımı savunur.