Bu alıntı, göç politikasının karmaşık ve çoğu zaman tartışmalı bir yönünü vurguluyor: entegrasyonu teşvik etmek ile toplumsal uyumsuzluğu önlemek arasındaki denge. Konuşmacı, genellikle farklı nüfuslar arasında sosyal uyumu ve karşılıklı anlayışı geliştirmenin bir yolu olarak görülen asimilasyonu teşvik etme yönündeki resmi hedefi kabul ediyor. Bununla birlikte, atıfta bulundukları tasarının istenmeyen veya belki de gözden kaçan sonuçları var gibi görünüyor; yerleşik uzaylılar arasında uyumdan ziyade anlaşmazlığa yol açıyor. Bu, göçmenlik tartışmalarındaki doğal gerilimi yansıtıyor: Yeni gelenleri, istemeden de olsa bölünmeyi veya kırgınlığı teşvik etmeden hoş karşılayan politikaların nasıl oluşturulacağı. Bu tür politikalar, birleşik bir toplum yaratmayı hedeflerken, kültürel farklılıklar, ekonomik kaygılar ve siyasi mülahazaları da dikkate almalıdır. Alıntı aynı zamanda göçmenlik yasalarının sosyal etkilerini dikkate alan düşünceli mevzuatın öneminin de altını çiziyor. Bu, göçmenlerin entegrasyonuna yönelik iyi niyetli çabaların, yasaların uygulanması veya içeriğinin anlaşmazlığın altında yatan nedenleri ele almada başarısız olması durumunda bazen geri tepebileceğini öne sürüyor. Genel olarak, göç politikasının hedeflerinin kapsamlı ve empatik olması, bölge sakinlerinin karşılaştığı çeşitli gerçekleri dikkate alması ve huzursuzluk yerine gerçek entegrasyonu teşvik etmelerini sağlamak için sürekli değerlendirilmesi gerektiğini hatırlatıyor. Alıntı, politika yapıcıların katılım ile sosyal uyum arasında tutması gereken hassas denge üzerine düşünmeye davet ediyor; bu denge, bu açıklamanın yapıldığı dönemde olduğu gibi bugün de geçerliliğini koruyor.