Joseph Heller tarafından "Tanrı Bilir" kitabında, kadınların mutluluğunun doğasını yansıtan düşündürücü bir alıntı var. Kadınların kolayca memnun olduklarını ve hayatın basit şeylerinde neşe bulduğunu göstermektedir. Bu kavram, mutluluğun her zaman büyük jestler veya kapsamlı kaynaklar gerektirmediğini vurgular. Bunun yerine, genellikle temel ihtiyaçlardan ve günlük anlardan kaynaklanabilir.
Bununla birlikte, alıntı aynı zamanda bu mutluluğu korumanın karmaşıklığını da ima eder. Mutluluğa ulaşmak kolay olsa da, sürdürmenin zorlu ve talepkar olabileceğini ima eder. Bu ikilik, neşenin sadeliği ile onu beslemek için gereken çabalar arasındaki hassas dengeyi vurgular, bu da ilişkilerin ve memnuniyetin doğası üzerinde düşünmemizi sağlar.