Hayat, sahnede saatini diken ve korkutan ve daha sonra duyulmayan bir yürüyüş gölgesi, zavallı bir oyuncudan başka. Hiçbir şey ifade etmeyen, ses ve öfkeyle dolu bir aptal tarafından anlatılan bir hikaye.
(Life's but a walking shadow, a poor player,That struts and frets his hour upon the stage,And then is heard no more. It is a taleTold by an idiot, full of sound and fury,Signifying nothing.)
Shakespeare'in "Macbeth" ında, alıntı hayatın geçici doğası ve insan varlığının önemsizliğini yansıtır. Yaşamı "yürüyen bir gölge" ile karşılaştırarak yazar, hayatın nasıl geçici ve madde eksik olabileceğini göstermektedir. "Zavallı bir oyuncu" metaforu, bireylerin hayatın büyük aşamasında rollerini oynadıkları fikrini vurgular, ancak sonuçta katkıları kaybolur ve çok az geride kalır. Bu, zamanın kaçınılmaz geçişini ve insan çabalarının geçici doğasını vurgular.
Ayrıca, "bir aptal tarafından anlatılan bir masal" ifadesi, boşluk duygusunu yoğunlaştırır, bu da hayatın dramasının kaotik ve anlamdan yoksun olduğunu gösterir. "Ses ve öfke" varlığın gürültüsünü ve kargaşasını gösterir, ancak sonuçta "hiçbir şey ifade etmez". Yaşamın saçmalıklarının bu kabulü, okuyucuları insan mücadelelerine kayıtsız görünebilecek bir dünyada kendi önemlerini düşünmeye davet ederek, amaç ve mortalite hakkında varoluşsal sorular ortaya koymaktadır.