Passage, başarılarının arkasındaki süreçleri sorgulamadan siparişleri takip eden bir şirketteki çoğu çalışanın kayıtsızlığını vurgular. İşçiler ve başarılarının karmaşıklıkları arasında bir kopukluk önermektedir, çünkü sadece sonuçlar - zekaslar - paketlenmiş ve onlara teslim edilir. Bu gönül rahatlığı, eleştirel düşüncenin eksik olabileceği işyerinde farkındalık ve anlayışla ilgili endişeleri gündeme getirmektedir.

Yazar, Vietnam'daki Amerikan askerlerinin trajik gerçekliğine paralel bir paralel çiziyor ve tıpkı çalışanlar gibi, az sayıda insanın bu bireylerin koşullarını önemsediğini veya anladığını vurguluyor. Sadece paketlenmiş ve etiketlenmiş eşyalar olarak tasvir edilen askerler, kayıp ve trajedi duygusu uyandırıyor. Bu karşılaştırma, hem işgücü hem de savaşa karşı toplumsal ilgisizliği açıkça eleştirerek, üretkenlik ve başarı cephelerinin arkasındaki insan maliyetini düşünmeye yöneltiyor.