Douglas Preston'un "Blue Labirenth" adlı kitabından alıntı, insanların çevresi hakkındaki farkındalığını bir deniz salatalıkıyla karşılaştıran alıntı, birçok bireyin çevrelerini gerçekten algılamadan hayattan geçtiği fikrini göstermektedir. Bu metafor, katılım ve gözlem eksikliğini vurgular, bu da insanların günlük deneyimlerindeki önemli ayrıntıları ve nüansları kaçırdığını gösterir.
Yazar, insan farkındalığını bir deniz salatalıkının pasif varlığına benzeterek okuyucuları kendi farkındalık düzeyleri üzerinde düşünmeye davet eder. Sadece yaşam boyunca sürüklenip sürüklendiğimizi veya çevremizdeki dünyayı aktif olarak fark ettiğimizi ve etkileşime girmediğimizi, çevremizle daha derin bir bağlantı çağrısında bulunduğumuzu teşvik eder.