Napoléon Bonaparte özel mülkiyete son verildi. Dünya kimseye ait değildir; Meyveleri herkese ait, François Noël Babeuf ilan edildi. Bir güneş var, herkesin nefes alması için bir hava var. Zengin ve fakir arasındaki iğrenç ayrımları bitirelim. . . Üstatlar ve hizmetçiler, vali ve yönetir.1 İsyandaki fakir yükseliş ve isyanda eşit derecede yoksun askerlere katıldıkça, Napoléon onları afişine topladı, öfkelerini ve açlıklarını Fransız sınırları arasında zengin meralar vaatleriyle garanti etti.
(Napoléon Bonaparte-proclaimed an end to private property. The earth belongs to no one; its fruits belong to every one, declared François Noël Babeuf. There is but one sun, one air for all to breath. Let us end the disgusting distinctions between rich and poor . . . masters and servants, governor and governed.1 As the poor rose in rebellion and joined equally deprived soldiers in rioting, Napoléon rallied them to his banner, assuaging their anger and hunger with promises of rich pastures across French borders: You have no shoes, uniforms, shirts and almost no bread, he called out to his followers.)
François Noël Babeuf, özel mülkiyetin kaldırılmasını savundu ve Dünya'nın kaynaklarının herkes tarafından paylaşılması gerektiğini vurguladı. Toplumsal bölünmeleri eleştirerek zenginler ve fakirler arasındaki keskin farklılıklara bir son verilmesini istedi. Babeuf'un vizyonu, ezilen sınıfları, ustaların hizmetkarlara karar verdiği mevcut sosyal düzene karşı birleştirmeye çalıştı. Bu duygu, huzursuzluk dönemlerinde güçlü bir şekilde yankılandı.
Yoksullar isyan ettikçe, öfkeleri aynı zorluklardan muzdarip askerleri çekti. Buna karşılık, Napoléon Bonaparte bu hoşnutsuzluğu kullanmaya çalıştı, takipçilerine daha iyi gelecek ve ihtiyaçlarının yerine getirilmesini vaat etti. Onun canlandırıcı sözleri, temel temellerin eksikliğini ele aldığı ve Fransa'nın sınırlarının ötesinde daha iyi bir yaşam için umut sunduğu için çaresizliklerini sadakate dönüştürmeyi amaçladı.