Mitch Albom'un "Time Keeper" da, hikaye insan bağlantılarının önemini ve gerçekten yaşama deneyimini vurgular. Ana karakter, sadece var olan ve yaşamla ilgilenen ayrım üzerine yansır, sadece yaşlanmadan kaçınmanın tatmin edici bir yaşama eşit olmadığını vurgular. Anlamlı ilişkiler ve etkileşimler olmadan, bireyler özlerini azalmış bulabilirler ve gerçekten canlı olmanın ne anlama geldiğinden bir bağlantıya yol açabilirler.

Anlatı ortaya çıktıkça, yaşamın zenginliğinin başkalarıyla oluşturduğumuz bağlardan kaynaklandığı açıktır. Alıntı, yalnızlığın ruhun durgunluğuna yol açabileceği fikrinin altını çiziyor, bu da canlılığın ortak deneyimler ve sevgi ile beslendiğini gösteriyor. Nihayetinde, "Time Keeper" okuyucuları, canlı ve anlamlı bir yaşamı teşvik etmede insan temasının zaman, varoluş ve önemini yeniden düşünmeye davet eder.