Hiç bir şey. Kalp vurma. Solunum ve krizlere her türlü diensefalik kontrollü otonom tepkiyi içeren tüm somatik süreçler: adrenalin daha büyük kalp atışı nabız hızı bezleri Boğaz dökülen gözleri felçli gözler gevşek gevşek ve ark. Mide salgını ve seks içgüdüsü bastırıldı. Ve yine de vücudun yapamayacağı hiçbir şey göremeyecek. Panik uçuş için hazırlık olarak çalıştırın. Ama Bay Tagomi'nin nereye ve neden sorduğu. İpucu yok. Bu nedenle imkansız. Uygar insanın ikilemi mobilize etti ama tehlike belirsiz.
(Nothing. Heart pounding. Respiration and all somatic processes including all manner of diencephalic-controlled autonomic responses to crises: adrenalin greater heartbeat pulse rate glands pouring throat paralysed eyes staring bowels loose et al. Stomach queasy and sex instinct suppressed. And yet nothing to see nothing for body to do. Run All in preparation for panic flight. But where to and why Mr Tagomi asked himself. No clue. Therefore impossible. Dilemma of civilized man body mobilized but danger obscure.)
Geçit, bedeninin içgüdüsel olarak görünmeyen bir tehdide tepki verdiği Bay Tagomi'nin yaşadığı derin iç çatışmayı yansıtır. Kalp yarışları ve otonom tepkileri tetiklenir, bu da bir panik durumunu gösterir. Yine de, yoğun fiziksel tepkilere rağmen, kendisini belirsiz bir tehlike ile karşı karşıya bulur, onu felçli ve karışık bırakır, bir hareket tarzını belirleyemez. Bu yan yana, fiziksel içgüdüler durumda netlik eksikliği ile çatıştığında medeni bir bireyin mücadelesini vurgular.
Bu ikilem, içgüdüsel tepkilerin açık tehditlerin yokluğunda nafile olabileceği insan deneyiminin karmaşıklıklarını ortaya çıkarır. Bay Tagomi'nin kaygısı, medeniyetin ilkel dövüş veya uçuş tepkimlerimizi nasıl karmaşıklaştırdığını ve belirgin bir dış tehlike olmadığında korkuyu gezmeyi zorlaştırıyor. Modern insanın varoluşsal krizini kapsar; Beden hayatta kalmaya hazırlanırken, zihin belirsizlikle boğuşur ve yapılandırılmış bir toplumda korkunun doğası hakkında daha derin bir yorumun altını çizer.