Jeannette Walls'ın "Cam Kalesi" anısına, yazar, babasının kendi ışığını üretmeyen, daha ziyade güneş ışığını yansıtarak parlayan gezegenle ilgili yorumunu yansıtıyor. Bu gözlem, bireylerin bazen içeriden üretmek yerine parlaklığı veya doğrulama için dış kaynaklara güvenme biçimleri için bir metafor görevi görür. Anlatıda bulunan bağımlılık ve dış beklentiler temalarını vurgular.
Bu benzetme, hayatlarının genellikle dış etkilere ve koşullara bağlı olduğu duvarların ve ailesinin karşılaştığı mücadeleleri göstermektedir. Işığın yansıması, hem özerklik...