Telgraf yaşından önce, bilgi aksiyon oranı yeterince yakındı, böylece çoğu insan hayatlarındaki bazı olasılıkları kontrol edebilme duygusuna sahipti. İnsanların bildikleri aksiyon değeri vardı. Telgrafın yarattığı bilgi dünyasında, bu güç duygusu kaybedildi, çünkü tam olarak tüm dünya haberler için bağlam haline geldi. Her şey herkesin işi oldu. İlk kez, sorduğumuz soruyu cevaplamayan ve her durumda cevap hakkına izin vermeyen bilgiler gönderildi.
(Prior to the age of telegraphy, the information-action ratio was sufficiently close so that most people had a sense of being able to control some of the contingencies in their lives. What people knew about had action-value. In the information world created by telegraphy, this sense of potency was lost, precisely because the whole world became context for news. Everything became everyone's business. For the first time, we were sent information which answered no question we had asked, and which, in any case, did not permit the right of reply.)
Telgraftan önce insanlar hayatları üzerinde bir kontrol duygusu hissettiler, çünkü aldıkları bilgiler alakalı ve eyleme geçirilebilirdi. Bilgi, bireylerin koşullarını doğrudan etkilemesine izin veren önemli bir değere sahiptir. Bilgi ve eylem arasındaki bağlantı samimi, günlük zorluklarda gezinmede bir güç hissi verdi.
Bununla birlikte, telgrafın ortaya çıkışı, toplumu geniş bir haberle su altında bırakarak bu dinamiği her şeyi kolektif bir endişeye dönüştürerek dönüştürdü. Bireyler, kişisel sorularıyla ilgisi olmayan bilgiler almaya başladılar, yanıt verme veya etkileşim yapma yeteneklerini ortadan kaldırdılar. Bu değişim, bireysel ajans kaybına işaret ediyordu, çünkü haber ezici hale geldi ve pratik alaka düzeyinden ayrıldı.