Profesör Dr. Moritz-Maria von Igelfeld sık sık tam olarak onun olduğu için ne kadar şanslı olduğuna ve başka hiç kimse yansıtıyordu. Biri kimin doğum kazası olabileceğini düşünmek için durakladığında, tam olarak olduğu gibi gerçekleşmedi, o zaman, açıkçası dehşete düşebilir.
(Professor Dr Moritz-Maria Von Igelfeld often reflected on how fortunate he was to be exactly who he was, and nobody else. When one paused to think who one might have been had the accident of birth not happened precisely as it did, then, well, one could be quite frankly appalled.)
Profesör Dr. Moritz-Maria von Igelfeld sık sık kimliğini düşündü ve kendisi olduğu için minnettar hissetti. Kişinin kökenlerine yansımanın, farklı doğum koşullarından kaynaklanabileceği alternatif benlikler hakkında rahatsız edici düşüncelere yol açabileceğine inanıyordu.
Musinglerinde, yaşamın "ne olursa olsun" ı düşünmenin rahatsızlığı kışkırtabileceğini ve kendi varlığı için takdirini güçlendirebileceğini kabul etti. Bu içgözlem, eşsiz karakterini ve dünyadaki bireyselliğine verdiği doğal değeri göstermektedir.