"44 İskoçya Caddesi" nde Alexander McCall Smith, daha derin bir anlam veya içsel güzellikten yoksun olduğunda düzenlilik eleştirisini ifade ediyor. Karakter veya ruh gibi gerçek niteliklerin eşlik etmediği takdirde, sıraya katı bir bağlılığın cazip olmayabileceğini öne sürüyor. Bu bakış açısı, sadece yapı üzerindeki özgünlük ve insan dağınıklığının önemini vurgulamaktadır.

Smith’in yansıması, yaşam zenginliğinin steril, mükemmel bir şekilde alay edilmiş bir varoluştan ziyade kusurlarından ve karmaşıklıklarından geldiğini göstermektedir. Bu perspektif, genellikle katı düzenliliğin soğukluğundan daha derin, daha ilişkilendirilebilir bir güzelliği ortaya çıkaran insan doğasının kaosunu kucaklamayı teşvik eder.