Her zaman olabildiğince çok çalışmıştı, yaptığı her şeyde ve kimsenin başka türlü nasıl yapabileceğini anlamadı. Orada olduğu gibi orada nasıl oturabilirler ve figürleri toplayabilirler veya sürücülerin getirilerini kontrol ederken masalarının önündeki alana bakabilirler mi?
(She had always worked as hard as she could, at everything she did, and she simply did not understand how anybody could do otherwise. How could they sit there, as they did, and stare into the space in front of their desks when they could be adding up figures or checking the drivers' returns?)
"1 numaralı bayanlar dedektif ajansı" nın kahramanı, güçlü bir çalışma ahlakı ve görevlerine bağlılık sergiliyor. Yapılacak üretken görevler olduğunda başkalarının masalarında kayıtsız veya pasif olabileceğini anlaşılmaz buluyor. Sıkı çalışmaya olan bağlılığı, bazı akranlarının eksik tutumuyla tam bir tezat oluşturuyor.
Bu, değerlerini ve kendisi ve diğerleri için sahip olduğu beklentileri yansıtır. Olumlu katkıda bulunmanın ve kişinin işine katılmanın önemine inanıyor, bu da sorumluluk ve kararlılığını vurguluyor. Perspektifi işyerinde gönül rahatlığı kavramına meydan okuyor.