Ebedi Cennet hakkında gördüğüm en iyi tasvirlerden bazıları çocuk kitaplarında. Neden? Çünkü dünyevi sahneleri, hayvanlar ve insanlar oynayan ve neşeli aktivitelerle tasvir ediyorlar. Yetişkinler için kitaplar ise genellikle felsefi, derin, eterik ve başka bir dünya olmaya çalışır. Ama bu tür bir cennet, İncil'in sonsuza dek yaşayacağımız yer olarak tasvir etmediği şeydir. John
(Some of the best portrayals I've seen of the eternal Heaven are in children's books. Why? Because they depict earthly scenes, with animals and people playing, and joyful activities. The books for adults, on the other hand, often try to be philosophical, profound, ethereal, and otherworldly. But that kind of Heaven is precisely what the Bible doesn't portray as the place where we'll live forever. John)
Çocuk edebiyatı genellikle cennetin özünü, sevinç, oyun ve hayvanların ve birlikte yaşamın tadını çıkaran insanların masumiyetiyle dolu sahneleri sergileyerek akraba bir şekilde yakalar. Bu tasvirler okuyucularla yankılanıyor çünkü mutluluğu ve bağlantıyı vurgulayan tanıdık, dünyevi deneyimlere dayanıyorlar. Buna karşılık, yetişkinlere yönelik kitaplar, cennet kavramına daha felsefi veya soyut bir lensle yaklaşma eğilimindedir, bu da onu genellikle uzak ve başka bir dünya gibi tasvir eder. Bununla birlikte, bu perspektif, eterik kavramlardan ziyade topluluk, sevinç ve doyum hakkında daha fazla olan bir cennet öneren İncil yorumlarından ayrılır. Randy Alcorn'un "Cennet" çalışması bu anlayışı yansıtır ve çocuk edebiyatında görülen neşeli, dünyevi sahnelerle daha yakından hizalanan bir cennet önerir.
