Yazar, özellikle birden fazla kişilikle yaşama bağlamında hafızanın doğasını ve güvenilirliğini tartışır. Hatırlamalarının kesinliğinin, geçmişlerini tutarlı bir anlayışa sahip olmaktan daha az önemli olduğunu vurgularlar. Anılarının birleşmesi, diğer kişiliklerin yanı sıra, unutkanlık ve yardımcılığının kişisel anlayışına yardımcı olmaya yardımcı olan bir anlatı yaratır.
Ayrıca, bazı yanlışlıkların zaman içinde veya duygusal etkiler nedeniyle ortaya çıkabileceğini kabul ederler, ancak bu yanlışlıklar herhangi bir zarara neden değildir. En önemli yön, deneyimlerinde gezinmelerine yardımcı olan bir gerçeklik duygusu elde etmektir. Sıkı gerçeklerden ziyade duygusal gerçeklere odaklanarak, karışık hatırlamalarında güçlendirme bulurlar, sonuçta kimliklerine ve öz farkındalıklarına katkıda bulunurlar.