Gözler ruhun penceresidir… şimdiye kadar çok iyi giyilen bir atasözü, bir klişeydi, ancak Isabel, kim olduğumuz ve hayatlarımızı nasıl yaşadığımız hakkında çok sezgisel, eski inançları doğrulayan sinirbilimi okumuştu, Şimdi bu içgörü de doğruladı. Beynin öz farkındalık ile en yakından ilişkili olan kısmı, ventromedial prefrontal korteks doğrudan gözlerin arkasında yattı. İşte burada bulunduğumuz yer buydu-herhangi bir yerde bulunacaksa, ruhun bulunacağı yerdi.
(The eyes are the window of the soul…it was such a well-worn adage, a cliché by now, but Isabel had read that neuroscience, which was validating so many intuitive, ancient beliefs about who we were and how we lived our lives, now confirmed this insight too. The part of the brain that was most closely associated with self-awareness, the ventromedial prefrontal cortex, lay directly behind the eyes. So that was where we were located-that was where the soul was to be found, if it were to be found anywhere.)
Isabel, zaman içinde bir klişe haline gelen "gözler ruhun penceresidir" ifadesini yansıtır. Sinirbilimin bu tür eski inançları desteklemeye başladığını büyüleyici buluyor. Bu, özellikle öz farkındalık alanında, ruh ve beynimizin biyolojisi arasında bir bağlantı gösterir.
Özellikle, öz farkındalık ile bağlantılı bir beyin alanı olan ventromedial prefrontal korteksin gözlerin arkasında bulunduğunu öğrenir. Bu, kimlik duygumuzun ve belki de ruhumuzun özünün bile beynin bu kısmına yakından bağlı olduğunu ve iç benliklerimizin gözlerimizle algılama ve iletişim kurma şeklimizle anlaşılabileceği fikrini güçlendirdiğini göstermektedir.