Kütük akış boyunca gerildi. Bir süredir oradaydı. Çubuklar, tüyler ve kalıntılar bir uçtan çıkıntı yapan başıboş dallara yakalanmıştı. Akarsu, genişlemeden ve Connecticut Nehri'ne katılmadan hemen önce, tembel ve siyahımsı yeşili kütüğün altına aktı. Çam ağaçları bir banka boyunca kalınlaşırken, Reeds diğerine fısıldadı.
(The log stretched across the stream. It had been there for some time. Sticks, feathers, and debris had caught on stray branches protruding from one end. The stream flowed beneath the log, lazy and blackish-green, just before it widened and joined the Connecticut River. Pine trees grew thick along one bank, while reeds whispered along the other.)
Sahne, doğanın dallara yakalanan enkaz parçalarıyla iz bıraktığı bir dere üzerinde bir fikstür haline gelen bir kütük açıklar. Kütük, aşağıdaki akan su ile çevreleyen ortam arasında bir köprü görevi görür ve manzaranın farklı unsurları arasında bir bağlantı olduğunu gösterir. Tembel ve karanlık olarak tanımlanan dere, sonunda daha büyük Connecticut Nehri ile birleşerek doğada akan süreklilik fikrini vurguluyor.
Peyzajın görüntüleri, bir tarafı kaplayan çam ağaçları, diğer tarafta yumuşak sazlık ile sakin bir resim çiziyor. Sağlam ağaçların ve hassas sazların bu yan yana getirilmesi, doğal dünyanın çeşitliliğini yansıtır ve sakin ama dinamik bir atmosfer yaratır. Açıklama, okuyucuları Luanne Rice'ın hatırlatıcı yazma stilinin karakteristiği olan ortamın güzelliğini ve durgunluğunu takdir etmeye davet ederek bir barış duygusu uyandırıyor.