Sahne, doğanın dallara yakalanan enkaz parçalarıyla iz bıraktığı bir dere üzerinde bir fikstür haline gelen bir kütük açıklar. Kütük, aşağıdaki akan su ile çevreleyen ortam arasında bir köprü görevi görür ve manzaranın farklı unsurları arasında bir bağlantı olduğunu gösterir. Tembel ve karanlık olarak tanımlanan dere, sonunda daha büyük Connecticut Nehri ile birleşerek doğada akan süreklilik fikrini vurguluyor.

Peyzajın görüntüleri, bir tarafı kaplayan çam ağaçları, diğer tarafta yumuşak sazlık ile sakin bir resim çiziyor. Sağlam ağaçların ve hassas sazların bu yan yana getirilmesi, doğal dünyanın çeşitliliğini yansıtır ve sakin ama dinamik bir atmosfer yaratır. Açıklama, okuyucuları Luanne Rice'ın hatırlatıcı yazma stilinin karakteristiği olan ortamın güzelliğini ve durgunluğunu takdir etmeye davet ederek bir barış duygusu uyandırıyor.