Kurt Vonnegut’un "Şampiyonlar Kahvaltı" dan alıntı, köleliğin rahatsız edici mirasını ve sonrasında vurgulamaktadır. Yeni bir hükümet kurmada enstrümantal olan deniz korsanlarının, insanları amaçları için sadece araçlar olarak gördüklerini, onlara bireyler yerine makine olarak muamele ettiğini gösteriyor. Bu insanlıktan çıkarma, o dönemin toplumsal zihniyetinde temel bir kusurun altını çiziyor.

Köleliğin kaldırılmasından sonra bile, bu korsanların torunları, insanların bu aşağılayıcı algısını korudular ve onları endüstriyel bir lens aracılığıyla gördüler. Bu kalıcı bakış açısı, toplumda oyalanan nesneleştirme ve sömürü sorunlarını yansıtır ve resmi uygulamalar kaldırıldıktan çok sonra kültürel tutumların devam edebileceğini öne sürer.