Anlatıda, bir grup insanın bazı ilgi çekici görsellerle birlikte bir hap aldığı gösterilir ve daha sonra daha parlak ifadelerle yeniden ortaya çıkarlar. Bu sahne, Reb ve Anlatıcı arasında, böyle bir ekranda mutluluğun yüzeysel doğasını gösteren bir yansıma anı ister.

Aralarındaki değişim, hapların etkinliği hakkındaki şüpheciliklerini ortaya koyuyor. Her ikisi de tasvir edilen görünür sevinç, otantik duyguları veya sonuçları gerçekten yansıtmadığını ve mutluluk arayışı ve hızlı düzeltmelerin cazibesi hakkında daha derin bir yorumu vurguladığı konusunda hemfikirdir.