Herhangi bir saatte herhangi bir yönde delilik vardı. Koyun karşısında değilse, Golden Gate'e veya 101'e Los Altos veya La Honda'ya. . . . Her yerde kıvılcımlara çarpabilirsiniz. Yaptığımız her şeyin haklı olduğu, kazandığımız harika bir evrensel his vardı. . . Ve bence, eski ve kötülük güçlerine karşı kaçınılmaz bir zafer duygusu. Herhangi bir ortalama veya askeri anlamda değil; Buna ihtiyacımız yoktu. Enerjimiz sadece hakim olacaktı. Dövüşün bir anlamı yoktu - bizim tarafımızda ya da onların. Tüm ivme yaşadık; Yüksek ve güzel bir dalganın tepesine biniyorduk. . . .
(There was madness in any direction, at any hour. If not across the Bay, then up the Golden Gate or down 101 to Los Altos or La Honda. . . . You could strike sparks anywhere. There was a fantastic universal sense that whatever we were doing was right, that we were winning. . . .And that, I think, was the handle-that sense of inevitable victory over the forces of Old and Evil. Not in any mean or military sense; we didn't need that. Our energy would simply prevail. There was no point in fighting - on our side or theirs. We had all the momentum; we were riding the crest of a high and beautiful wave. . . .)
Hunter S. Thompson'un "Las Vegas'taki Korku ve Nefret" deki bu alıntıda yazar, zamanın kaotik ama canlandırıcı bir atmosferini yakalar. Çeşitli yerlerde yaşanan özgürlük ve kendiliğindenliği yansıtır ve insanlar arasında kolektif bir amaç ve doğruluk duygusunu vurgular. Neredeyse sarhoş edici bir değişimin eşiğinde olma hissi vardı, eylemlerinin haklı ve muzaffer olduğuna dair sarsılmaz bir güven vardı.
Metin, statükoya karşı saldırganlıktan değil, durdurulamaz görünen ortak bir enerji ile işaretlenmiş daha geniş bir hareket önermektedir. “Yüksek ve güzel bir dalganın tepesine binmek” den bahsedilmesi, yoğun bir iyimserlik ve arkadaşlık anını sembolize ederek, yaşam tarzlarının ve ideallerin eski, baskıcı güçlere zahmetsizce zafer kazanacağına inanıyor. Bu duygu, dönemin ruhunu yakalar ve ilerleme kavramını yüzleşmeden benimser.