En azından sevgiyle ayrılabilirlerdi. Tor'un bu hareketi yapmasına benziyordu; babası tüm nezaketine rağmen fazlasıyla gururluydu ya da fazlasıyla kraldı; ve o çok gururluydu, ya çok kırgındı ya da çok gençti.
(They could at least part with love. It was like Tor to make the gesture; her father, for all his kindness, was too proud-or too much a king; and she was too proud, or too bitter, or too young.)
Alıntı, karakterlerin iç çalkantılarını yansıtıyor ve gurur ile duygusal ifade arasındaki mücadeleyi vurguluyor. Bu, sevginin onlar için gerekli ancak verilmesi zor bir jest olduğunu, her birinin kendi gurur ve sorumluluklarının ağırlığını taşıdığını öne sürüyor. Tor, krallığın ağırlığını bünyesinde barındıran babasının ve acı ve gençlik duygularıyla boğuşan kahramanın kısıtlamalarına zıt olarak şefkat göstermeye istekli görünüyor.
Bu an, ilişkilerin karmaşıklığı ve kraliyet ortamında kırılganlığın zorlukları etrafında dönen hikayenin daha geniş temalarını gösteriyor. Karakterlerin farklı motivasyonları ve duygusal engelleri sevgiyi, görevi ve gururun bedelini keşfetmek için zengin bir ortam yaratıyor.
