William S. Burroughs'un "Son Sözler: Son Dergiler", bir kırkayak hakkında mecazi bir tartışma yoluyla sevgi ve varoluşun doğasını yansıtır. Birçoğunun rahatsız edici bulduğu bir yaratıkta aşk kapasitesini sorgular, bu da kırkayakın ondan daha fazla sevgiye sahip olduğunu gösterir. Bu tefekkür, yaratmanın ne anlama geldiğinin ve yaşam eylemini çevreleyen sıklıkla karmaşık duyguların daha geniş bir incelemesine yol açar.

Burroughs, doğuştan değere rağmen, kırkayak öldürmenin ona bir güvenlik duygusu sağladığı çelişkili bir duygu ifade eder. Bu, kabul ve bir kişinin çevresi üzerinde kontrol arzusu ile daha derin bir felsefi mücadele ortaya çıkarır ve yıkımda teselli bulma paradoksunu vurgular. Sevgi ve korku arasındaki kontrast, insan durumu hakkında dokunaklı bir yorum görevi görür.