Scott Peck'in önerdiği gibi, tüm tıp öğrencilerinin bir hastalık spektrumunun semptomlarına ve hislerine girmek zorunda kalırsa harika olmaz mıydı. Akut enfeksiyonlardan terminal kanserine - ve Kuru'ya, gülen hastalık. Her maruz kalma için sadece bir ay, elbette kontrollü ve iyi bir ağır doz dayandırıcı ağrı. Böylece bunun nasıl hissettirdiğini bilecekler.
(Wouldn't it be great,as Scott Peck suggests, if all medical students had to undergo the symptoms and feeling of a spectrum of illnesses. From acute infections to terminal cancer - and Kuru, the laughing sickness. Just a month for each exposure, controlled of course, and a good heavy dose of excruciating pain. So they'll know what that feels like.)
"Son Kelimeler: Son Dergiler", William S. Burroughs, Scott Peck'in tıbbi eğitim deneyimi hakkındaki duygularını yineliyor. Burroughs, gelecekteki doktorlara, yaygın enfeksiyonlardan terminal kanseri gibi şiddetli hastalıklara ve Kuru gibi nadir durumlara veya "gülen hastalığı" gibi çeşitli hastalıkların semptomlarını gerçekten deneyimlemelerinin fayda sağlayacağını öne sürmektedir. Tıp öğrencileri bir ay boyunca kendilerini bu deneyimlere bir ay sürerek, hastalarının acısını daha iyi anlayacaklardır.
Bu önerilen yaklaşım, tıpta empatinin önemini vurgulamaktadır. Hastalıklarla ilişkili acı ve zorlukların deneyimlenmesi, tıp uzmanlarına değerli bilgiler sağlayabilir ve sonuçta hasta bakımını iyileştirebilir. Burroughs, bu yoğun maruziyetin doktorların hastalarının deneyimleriyle daha iyi ilişki kurmasını sağlayacağını ve potansiyel olarak tıbbi alanda iyileşme ve şefkat yaklaşımlarını dönüştüreceğini savunuyor.