Alıntı, karanlık korkusunu kabul eden, ancak gerçek tehlikenin ışıkta ve onunla ilişkili sevinçte yattığını bulan bir karakterin karşılaştığı derin bir iç mücadeleyi yansıtır. Bu, bazen, bize mutluluğu getiren şeylerin, karakterin aziz bir arkadaştan ayrılma acıyla gösterilen derin acılara yol açtığını gösterir. Karakter, geçmiş korkuların arka planına karşı kaybın ağırlığı olan duyguların karmaşıklığını vurgular.
Karakter, üzüntülerinde, sevinç fiyatının genellikle gönül yarası olabileceği sert gerçeğini ortaya çıkarır. Karanlıktan korkmasına rağmen, özellikle kişisel bir maliyetle geldiğinde, ışığın kendisi içinde daha önemli bir risk ortaya çıkarırlar. Bu dokunaklı yansıma, yaşamın hem neşe hem de kederle yüzleşmeyi tam olarak içerdiği fikrini çağrıştırıyor ve ikincisinden yaralar en zor olabilir.