Önündeki herhangi bir adamın aksine, Dor'un yaşlanmadan var olmasına, hayatının numaralandırılmış nefeslerinin tek bir nefesini kullanmamasına izin verildi. Ama içeride Dor kırıldı. Yaşlanmayan yaşamla aynı değildir ve insan teması olmadan ruhu kurutulur.
(Unlike any man before him, Dor was being allowed to exist without getting older, to not use a single breath of the numbered breaths of his life. But inside, Dor was broken. Not aging is not the same as living, and without human contact, his soul dried up.)
"Time Keeper" da Dor, yaşlanmadan kalma ve zamanın doğal ilerlemesine meydan okuyan benzersiz bir durum yaşar. Bununla birlikte, bu olağanüstü durum ağır bir duygusal ücretle gelir. Yaşlanmaya karşı dokunulmazlığına rağmen, Dor kişisel bağlantılardan ve insan etkileşimlerinden mahrum bırakıldığı için kendini derinden sıkıntılı ve izole bulur. Fiziksel varlığı kötüleşmezken, ruhu muazzam bir şekilde acı çekiyor.
Hikaye, sadece varoluş ve gerçekten yaşayan arasındaki derin farkı vurgular. Dor'un yaşlanma eksikliği tatmin edici bir yaşama eşit değildir; Bunun yerine, ruhunu boğan yalnız bir varoluşa yol açar. Koşulları, ilişkilerin önemini ve insan temasının hayata getirdiği zenginliğin, sadece amaçsız var olmaktan ziyade anlamlı bir şekilde yaşamanın ne kadar hayati olduğunu gösteren dokunaklı bir hatırlatma olarak hizmet ediyor.