Kendi çocukları olana kadar, ailesinin hiçbirinin ölümünü düşünememişti; Konu ortaya çıktığında, konuşmada veya kendi hayalinde, sadece şöyle demişti: Ne yapacağımı bilmiyorum.
(Until she had had children of her own she had not been able to contemplate the death of either of her parents; when the subject had arisen, in conversation or in her own imagining, she had said only: I just don't know what I'd do.)
Sebastian Faulks'ın "Yeşil Yunus Caddesi Üzerine", kahramanın mortalite konusundaki bakış açısı ebeveyn olduktan sonra önemli ölçüde değişiyor. Çocuk sahibi olmadan önce, kendi ebeveynlerini kaybetme fikrini düşünmekte zorlandı. Böyle bir kaybın duygusal ağırlığı onun katlanamayacak kadar ağırdı ve genellikle nasıl başa çıkacağına dair belirsizliğini ifade ederek konuyu saptırdı.
Bu değişiklik, ebeveynlik ve ölüm algısı arasındaki derin bağlantıyı vurgular. Çocuklara bakacak şekilde, kişinin ebeveynlerini kaybetmenin sonuçları daha somut ve korkutucu hale gelir ve onu daha önce kaçındığı yaşam ve kaybın gerçekleriyle yüzleşmeye zorlar. Bu lens sayesinde hikaye aşk, aile ve kederin kaçınılmaz doğasını araştırıyor.