Gerçekten astigmatik olarak, temel anlamda görüyoruz: kendi ruhumuzun uzay ve zaman yaratımlarımız ve bu anlık olarak durduğunda - orta kulağın akut rahatsızlıkları gibi.Ocülasyonel olarak eksantrik olarak listeliyoruz, tüm denge duygusu gitti.
(We really do see astigmatically, in fundamental sense: our space and time creations of our own psyche and when these momentarily falter - like acute disturbance of middle ear.Occasionally we list eccentrically, all sense of balance gone.)
"Yüksek Kaledeki Adam" da Philip K. Dick, gerçeklik algılarımızın kendi zihinlerimiz tarafından şekillendirildiği kavramını araştırıyor. Uzay ve zaman anlayışımızın mutlak olmadığını öne sürüyor; Bunun yerine, ruhumuzdan etkilenen bir yapıdır. Bu, zihinsel durumumuz bozulduğunda, iç kulaktaki bir rahatsızlığın neden olduğu yönelim bozukluğuna benzer şekilde gerçekliği kavramamızın çarpık olabileceği anlamına gelir.
Bu metafor, denge ve perspektif duygumuzun ne kadar kolay düşebileceğini ve dünyanın çarpık bir görüşüne yol açabileceğini göstermektedir. Dick, bu psikolojik rahatsızlıkları...