Los Angeles'a ilk taşındığımda ve akıl hastası bir milyarderin eski karısının bebek bakıcısı olduğumda, o bana çok şey öğretti. Bana Los Angeles'tayken acil ihtiyaçlarınızı olabildiğince küçük tutmanız gerektiğini çünkü trafiğin hayatınızı mahvedeceğini öğretti.
(When I first moved to L.A. and was a babysitter for a mentally ill billionaire's ex-wife, she taught me a lot. She taught me that when you are in L.A., you need to keep your immediate needs as small as you can because the traffic will ruin your life.)
Bu alıntı, Los Angeles gibi yüksek basınçlı, hızlı tempolu bir ortamda yaşarken kişinin beklentilerini ve ihtiyaçlarını yönetmenin önemini vurguluyor. Kötü şöhretli trafiği ve dayanıklılık ve uyum sağlama ihtiyacıyla bilinen bir şehirde gezinmenin gerçek hayattaki zorluklarını yansıtıyor. Acil ihtiyaçları küçük tutma metaforu, gerçekten önemli olana odaklanma ve dış kaosun daha da kötüleştirebileceği gereksiz yükleri en aza indirme stratejisini akla getiriyor. Kişinin bakış açısını ve önceliklerini ayarlamasının zorlu ortamlarda daha yönetilebilir ve tatmin edici bir deneyime yol açabileceğini hatırlatır.
