Bu olası duyguyu kaybettiğimizde hızlı bir şekilde kaybederiz. Bir gün iyi giyinerek, haberleri takip ederek, devam etmeyi, başa çıkmaya, hayatta kalmaya ne diyebileceğimiz; Ertesi gün değiliz. Bir gün, günün postasına gelen her şeyin sayfalarını gerçek bir coşku ile çeviriyoruz, belki de dış işler, yoğun bir şekilde ilgiliysek, bu el kitabına ayak uydurmak için bu el kitabına sahip olmaktan memnuniyet duyuyoruz, Madison'da yukarı şehir merkezinde yürüdüğümüz bu anahtar Barney ve Armani'den geçiyoruz ya da parkta parkta parkta park etmiyoruz.
(When we lose that sense of the possible we lose it fast. One day we are absorbed by dressing well, following the news, keeping up, coping, what we might call staying alive; the next day we are not. One day we are turning the pages of whatever has arrived in the day's mail with real enthusiasm-maybe it is Vogue, maybe it is Foreign Affairs, whatever it is we are intensely interested, pleased to have this handbook to keeping up, this key to staying alive-yet the next day we are walking uptown on Madison past Barney's and Armani or on Park past the Council on Foreign Relations and we are not even glancing at their windows.)
Joan Didion'un "Mavi Geceleri" nde, yaşama ilginin ve katılımın geçici doğasını yansıtıyor. Moda, haberler ve kültürel olaylar ve bir zamanlar sevilen bu arayışların ilgisiz hale geldiği moda, haber ve kültürel olaylarla dünyayla aktif olarak etkileşime girdiği canlı coşku anları arasındaki kontrastı yakalar. Bu hızlı değişim, olasılık duygumuzun bir anda nasıl kaybolabileceğini, bir zamanlar bizi büyüleyen şeylerle bağlantısız ve ilgisiz hissetmemizi sağlıyor.
Didion, çevremizdeki dünyayla bağlantı duygusunu korumanın önemini vurgular. Bir zamanlar neşe ve perspektif getirenin hızla ilgisizliğe dönüşebileceğinin dokunaklı farkını tasvir ediyor. Bu mesaj, yaşamla etkileşimimizin kırılganlığının ve refahımız üzerindeki etkisinin bir hatırlatıcısı olarak hizmet eder, bu da neyin mümkün olduğuna dair vizyonumuzu kaybettiğimizde, kendimizi anlamlı deneyimlerden ve bağlantılardan uzaklaştığını bulabileceğimizi düşündürür.