C.G. იუნგმა, გამოჩენილმა შვეიცარიელმა ფსიქიატრმა და ფსიქოანალიტიკოსმა, დააფუძნა ანალიტიკური ფსიქოლოგია. მას სჯეროდა არაცნობიერი გონების მნიშვნელობისა და მისი გავლენის ადამიანის ქცევაზე, შემოგვთავაზა ცნებები, როგორიცაა კოლექტიური არაცნობიერი და არქეტიპები, რომლებიც აყალიბებდნენ მის შეხედულებებს პიროვნებისა და განვითარების შესახებ. იუნგის ნაშრომში ხაზგასმულია საკუთარი თავის აღმოჩენისა და ინდივიდუაციის ძიება, პროცესი, რომლის მეშვეობითაც ადამიანი აცნობიერებს საკუთარ ნამდვილ მეს. მან თქვა, რომ ფსიქიკის სხვადასხვა ასპექტის ინტეგრირება გადამწყვეტია პიროვნული ზრდისა და გონებრივი კეთილდღეობისთვის.
იუნგის თეორიები ასევე გავრცელდა სულიერებაზე, მითოლოგიასა და ხელოვნებაზე, რაც ასახავს მის ინტერესს ადამიანის გამოცდილებით რაციონალურის მიღმა. მან გამოიკვლია, თუ როგორ მოქმედებს კულტურული ნარატივები და სიმბოლოები ინდივიდუალურ ფსიქიკაზე და ამტკიცებს, რომ ეს ელემენტები აუცილებელია ადამიანის მდგომარეობის გასაგებად. მისმა აქცენტმა სიმბოლოებზე და მათ მნიშვნელობებზე გავლენა მოახდინა ისეთ სფეროებზე, როგორიცაა ლიტერატურა, რელიგია და სიღრმის ფსიქოლოგია, რაც ხელს უწყობს ყოფიერების ჰოლისტურ ხედვას.სიცოცხლის მანძილზე იუნგი ბევრს წერდა, რაც საფუძველი ჩაუყარა თანამედროვე ფსიქოლოგიას. მან ხაზი გაუსვა ანალიტიკოსსა და პაციენტს შორის თერაპიულ ურთიერთობას, თვლიდა, რომ თერაპიული მოგზაურობა არის არაცნობიერის საერთო გამოკვლევა. მისი მემკვიდრეობა ნარჩუნდება ფსიქოლოგიასა და ხელოვნებაში მისი წვლილის წყალობით, რადგან მისი შეხედულებები აგრძელებს თანამედროვე დისკუსიებს ფსიქიკური ჯანმრთელობის, პიროვნებისა და კულტურული იდენტობის შესახებ.