დანტე ალიგიერი იყო გავლენიანი იტალიელი პოეტი, რომელიც დაიბადა ფლორენციაში 1265 წელს. ის ყველაზე ცნობილია თავისი ხატოვანი ნაწარმოებით, "ღვთიური კომედია", რომელიც არის მონუმენტური ეპიკური ლექსი, რომელიც ღრმა ასახვას იძლევა შემდგომ ცხოვრებაზე. ლექსი იყოფა სამ ნაწილად - ინფერნო, პურგატორიო და პარადიზო. თავისი წარმოსახვითი მოგზაურობით, დანტე იკვლევს სამართლიანობის, გამოსყიდვისა და ადამიანის სულის ბრძოლას ღვთის მიმართ. მის მწერლობას ახასიათებს მისი ალეგორიული სიღრმე და მდიდარი სიმბოლიზმი. დანტე ცხოვრობდა ფლორენციაში პოლიტიკური არეულობის დროს, რამაც გავლენა მოახდინა მის ცხოვრებაზე და მუშაობაზე. როგორც გელფის პარტიის მტკიცე მხარდამჭერი, იგი გადასახლებას განიცდიდა, როდესაც მოწინააღმდეგე გუიბელინებმა ქალაქში ძალაუფლება მოიპოვეს. ამ პოლიტიკურმა შეტაკებამ შთააგონა მისი მრავალი მწერლობა და გავლენა მოახდინა მის პერსონაჟებზე მის პორტრეტზე "ღვთიური კომედიაში". მთელი ცხოვრების განმავლობაში დანტე ცდილობდა შერიგებულიყო სხვადასხვა ფილოსოფიური და სასულიერო იდეები, კლასიკური ცოდნის ინტეგრირება ქრისტიანულ რწმენებთან. უფრო მეტიც, დანტემ მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა იტალიურ ენაზე, დაადგინა იგი, როგორც ლიტერატურული საშუალება, ვიდრე მხოლოდ ლათინურზე დაეყრდნო. მან დაწერა "ღვთიური კომედია" ტოსკანის დიალექტში, რამაც ხელი შეუწყო თანამედროვე იტალიური ენის ფორმირებას. მისმა საქმიანობამ გამძლე მემკვიდრეობა დატოვა, რაც გავლენას ახდენს უამრავი მწერლისა და მოაზროვნეების განმავლობაში, მთელი საუკუნეების განმავლობაში, რაც ამტკიცებს მის სტატუსს, როგორც მთავარ ფიგურას მსოფლიო ლიტერატურაში. დანტე ალიგიერი იყო იტალიელი პოეტი, რომლის ნამუშევრებმა დიდი გავლენა მოახდინა ლიტერატურასა და ფილოსოფიაზე. პირველ რიგში ცნობილია "ღვთიური კომედიისთვის", დანტეს ნაწერები იკვლევენ ზნეობის, სულიერების და ადამიანის გამოცდილების ღრმა თემებს. უფრო მეტიც, დანტეს იტალიური ენის მიღწევამ გადამწყვეტი როლი ითამაშა მის განვითარებაში, რაც მას იტალიის კულტურულ ისტორიაში მთავარ ფიგურად აქცევს.