ფრენსის კრიკი იყო ცნობილი ბრიტანელი მეცნიერი, რომელიც ცნობილია თავისი როლით დნმ -ის სტრუქტურის აღმოჩენაში. ჯეიმს უოტსონთან ერთად, მან შესთავაზა ორმაგი ჰელიქსის მოდელს 1953 წელს, რამაც გარდაქმნა ჩვენი გენეტიკის გაგება. ამ მიღწევამ ითვალისწინებს არა მხოლოდ მემკვიდრეობას, არამედ ბიოლოგიურ პროცესების მექანიზმებს. კრიკის მუშაობამ მნიშვნელოვნად შეუწყო ხელი მოლეკულურ ბიოლოგიას, რაც გზას უქმნის გენეტიკასა და ბიოინფორმატიკაში შემდგომი გამოკვლევისთვის. დნმ -ზე მუშაობის გარდა, კრიკმა მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა გენეტიკური კოდექსის გაგებაში და მისი კავშირი ცილების სინთეზთან. მისი თეორიები ვარაუდობს, თუ როგორ ითარგმნება ნუკლეოტიდების თანმიმდევრობა ამინომჟავებად, ქმნის ცხოვრების სამშენებლო ბლოკებს. ეს გაგება სასიცოცხლო მნიშვნელობის იყო ბიოქიმიის სფეროში, რაც გავლენას ახდენს იმაზე, თუ როგორ უახლოვდებიან მეცნიერები დღეს გენეტიკურ ინჟინერიასა და ბიოტექნოლოგიას. მოგვიანებით, მის კარიერაში, კრიკმა გამოიკვლია ნეირობიოლოგია და ცნობიერება, დაფიქსირდა იმ სირთულეებში, თუ როგორ მოქმედებს ტვინი. იგი დაინტერესებული იყო ტვინში ფიზიკურ პროცესებსა და ცნობიერი გამოცდილების ბუნებას შორის. მისი ინტერდისციპლინარული მიდგომა განაგრძობდა კვლევების შთაგონებას სხვადასხვა სამეცნიერო სფეროში და იგი დარჩა პატივსაცემი ფიგურა სამეცნიერო საზოგადოებაში 2004 წლამდე. ფრენსის კრიკი იყო ბრიტანული მოლეკულური ბიოლოგი, რომელიც ყველაზე ცნობილი იყო დნმ -ის სტრუქტურის აღმოჩენისთვის, ჯეიმს უოტსონთან თანამშრომლობით. მათმა ხატულმა ორმაგ-ჰელიქსმა მოდელმა რევოლუცია მოახდინა გენეტიკურ მეცნიერებაში. კრიკის ნამუშევარი ვრცელდებოდა დნმ -ს მიღმა, რადგან მან ასევე წვლილი შეიტანა გენეტიკური კოდის გაგებაში, რაც აუცილებელია ცილის სინთეზისა და მოლეკულური ბიოლოგიის ქვაკუთხედი. შემდგომ წლებში კრიკმა ყურადღება გაამახვილა ნეირობიოლოგიისა და ცნობიერების შესწავლაზე, შეისწავლა ტვინის ფუნქციებსა და ცნობიერ გამოცდილებას შორის კავშირი, განაგრძო გავლენა სხვადასხვა სამეცნიერო დისციპლინებზე.