"ისტორიის დასასრულს და ბოლო კაცს", ფრენსის ფუკუიამა ამტკიცებს, რომ ლიბერალური დემოკრატიის გლობალური გავრცელება ნიშნავს კაცობრიობის იდეოლოგიური ევოლუციის კულმინაციას. იგი ამტკიცებს, რომ მე -20 საუკუნის იდეოლოგიური ბრძოლები, განსაკუთრებით ლიბერალიზმს, ფაშიზმსა და კომუნიზმს შორის, ლიბერალური დემოკრატიის სასარგებლოდ დასახლდა. ფუკუიამა ირწმუნება, რომ ეს სისტემა არა მხოლოდ წარმოადგენს პოლიტიკური განვითარების უმაღლეს ეტაპზე, არამედ აკმაყოფილებს ადამიანის აღიარების ღრმა სურვილს, ადამიანის თვითმყოფადობის მნიშვნელოვან კომპონენტს. ფუკუიამა აღიარებს ამ ახალი წესრიგის პოტენციურ გამოწვევებს, მათ შორის აღმზრდელ ნაციონალიზმს და რელიგიურ ექსტრემიზმს, მაგრამ იგი ამტკიცებს, რომ ეს საფრთხეები არ უარყოფს მთელ მსოფლიოში ლიბერალური დემოკრატიის მიმართ. იგი ხაზს უსვამს იმას, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ავტორიტარული რეჟიმები შეიძლება სტაბილურად გამოჩნდნენ, ისინი ძირეულად ეწინააღმდეგებიან თავისუფლებას და თვითრეალიზაციას. აქედან გამომდინარე, იგი თვლის, რომ ლიბერალიზმის პრინციპები გააგრძელებს წევის მოპოვებას დროებითი უკმაყოფილების მიუხედავად. ამ კონტექსტში, ფუკუიამა ასახავს შეერთებული შტატების და მისი მოკავშირეების მომავალ როლს დემოკრატიული ფასეულობების პოპულარიზაციაში. იგი ამტკიცებს, რომ აშშ -მ უნდა დაათვალიეროს გლობალიზაციის სირთულეები და იმუშაოს სტაბილურობის შენარჩუნებისკენ, განვითარებადი გამოწვევების ფონზე. საბოლოო ჯამში, ფუკუიამას ნამუშევარი არის ფილოსოფიური გამოკვლევა პოლიტიკური ევოლუციის შედეგების და ლიბერალური დემოკრატიის მუდმივი მნიშვნელობის შესახებ თანამედროვე სამყაროს ჩამოყალიბებაში. ფრენსის ფუკუიამა არის ცნობილი პოლიტოლოგი და ავტორი, რომელიც ცნობილია თავისი გავლენიანი ნაწარმოებებით პოლიტიკურ თეორიასა და საერთაშორისო ურთიერთობებზე. მისი ნაწერები ხშირად იკვლევს კულტურას, პოლიტიკასა და ეკონომიკას შორის ურთიერთქმედებას, განსაკუთრებით დემოკრატიასა და მმართველობასთან დაკავშირებით. ფუკუამამ მოიპოვა საერთაშორისო აღიარება მისი წიგნისთვის, "ისტორიის დასასრული და ბოლო ადამიანი", რომელიც 1992 წელს გამოქვეყნდა, რამაც ფართო დებატები გამოიწვია დემოკრატიის მომავლისა და ცივი ომის შემდეგ იდეოლოგიურ ლანდშაფტზე. მისმა არგუმენტებმა ლიბერალური დემოკრატიის ტრიუმფის შესახებ შეცვალა დისკუსიები პოლიტიკურ ფილოსოფიაში და გლობალურ პოლიტიკაში. მთელი თავისი კარიერის განმავლობაში, ფუკუიამაში წვლილი შეიტანა სხვადასხვა აკადემიურ დისციპლინებსა და პოლიტიკის დისკუსიებში, ხაზს უსვამს დემოკრატიული ინსტიტუტების მნიშვნელობას და პოლიტიკური განვითარების შედეგებს გლობალური სტაბილურობისთვის. მისი შეხედულებები აგრძელებს რეზონანსს თანამედროვე დებატებში მმართველობასა და საერთაშორისო ურთიერთობებთან დაკავშირებით.