ჯონ კენეტ გალბრეიტი იყო გამოჩენილი ამერიკელი ეკონომისტი, დიპლომატი და ავტორი, რომელიც აღიარებული იყო თავისი გავლენიანი იდეებით როგორც ეკონომიკურ თეორიაში, ასევე საჯარო პოლიტიკაში. 1908 წელს დაბადებული მისი კარიერა რამდენიმე ათწლეულს მოიცავდა, რომლის დროსაც იგი გახდა მთავარი ფიგურა ეკონომიკაში მთავრობის როლის ირგვლივ დისკუსიებში. გალბრეიტი იყო კრიტიკული მოაზროვნე, რომელიც ხშირად ეწინააღმდეგებოდა ტრადიციულ ეკონომიკურ პოლიტიკას და ემხრობოდა უფრო ინტერვენციულ მიდგომას კაპიტალიზმის ეფექტურად მართვისთვის. მის ყველაზე ცნობილ ნამუშევრებს შორისაა „შეძლებული საზოგადოება“, სადაც ის ამტკიცებდა, რომ მხოლოდ ეკონომიკური ზრდა არ იძლევა სოციალური კეთილდღეობის გარანტიას. ამის ნაცვლად, მან ხაზი გაუსვა შეერთებულ შტატებში სიმდიდრესა და სიღარიბეს შორის განსხვავებებს. გელბრეითის შეხედულებებმა კონსუმერიზმისა და კორპორატიული ძალაუფლების შესახებ მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა ეკონომიკურ დისკურსსა და პოლიტიკის შემუშავებაში. გარდა იმისა, რომ იყო ეკონომისტი, გალბრეიტი მუშაობდა სხვადასხვა სამთავრობო თანამდებობებზე, მათ შორის აშშ-ს ელჩად ინდოეთში. მისმა მოღვაწეობამ პოლიტიკაში შეავსო მისი აკადემიური მუშაობა და ის გახდა პატივცემული ხმა პროგრესული ეკონომიკური პოლიტიკის ხელშეწყობაში. მთელი თავისი ცხოვრების განმავლობაში ის ერთგული დარჩა სოციალური საკითხების მოგვარებაში, ყოველთვის ხაზს უსვამდა კაპიტალიზმის პასუხისმგებლობას ფართო საზოგადოებისთვის სასარგებლოდ. ჯონ კენეტ გელბრეიტი იყო გამოჩენილი ამერიკელი ეკონომისტი და ავტორი, რომელიც ცნობილია თავისი პროგრესული შეხედულებებით ეკონომიკურ პოლიტიკაზე. მისი ნამუშევრები ხშირად აკრიტიკებდა ტრადიციულ კაპიტალიზმს და მხარს უჭერდა მთავრობის ჩარევას სოციალური კეთილდღეობის ხელშეწყობისთვის. მან დაწერა გავლენიანი წიგნები, მათ შორის "შეძლებული საზოგადოება", რომელიც ამტკიცებდა, რომ ეკონომიკური ზრდა სულაც არ იწვევს სოციალური პირობების გაუმჯობესებას. მისი იდეები რჩება აქტუალური და ხაზს უსვამს კაპიტალისტურ სისტემაში უთანასწორობის დაძლევის აუცილებლობას. დიპლომატიც, გალბრეიტი მსახურობდა აშშ-ს ელჩად ინდოეთში, აერთიანებდა თავის ეკონომიკურ შეხედულებებს პრაქტიკულ მმართველობასთან. მისმა უწყვეტმა ერთგულებამ სოციალური საკითხებისა და ეკონომიკური უთანასწორობის მოგვარებისადმი ხანგრძლივი გავლენა დატოვა როგორც პოლიტიკაზე, ასევე საზოგადოებრივ აზროვნებაზე.