სპიკერი საკუთარ თავს "ტყის სინდისს" უწოდებს, რაც გულისხმობს ამ ციკლის ღრმა ცნობიერებას. ფრაზა "ტყე ჭამს თავის თავს" მიგვითითებს იმაზე, რომ სანამ სიცოცხლე შენარჩუნებულია სიკვდილის გზით, იგი არ ამცირებს ტყის სიცოცხლისუნარიანობას. ამის ნაცვლად, იგი ხაზს უსვამს ზრდისა და გაფუჭების მიმდინარე პროცესს, რაც იმაზე მიანიშნებს, რომ ტყე განუსაზღვრელი ვადით, ადაპტირდება და ვითარდება. საბოლოო ჯამში, ეს ასახავს ბუნების და უღიმღამო, ცხოვრების და სიკვდილის ურთიერთდაკავშირებული პროცესების ღრმა გაგებას.