ღვთიური "სასჯელი" ასევე არის ღვთიური "საჩუქარი", თუ მიღებულია, რადგან მისი ობიექტი საბოლოო კურთხევაა, ხოლო შემოქმედის უზენაესი გამომგონებლობა გააკეთებს "სასჯელებს" - ეს არის დიზაინის ცვლილებები} წარმოქმნის კარგს და არა სხვაგვარად მიღწევას.
(A divine 'punishment' is also a divine 'gift', if accepted, since its object is ultimate blessing, and the supreme inventiveness of the Creator will make 'punishments' {that is changes of design} produce a good not otherwise to be attained)
J.R.R. ტოლკინის კორესპონდენცია, იგი ასახავს ღვთიური სასჯელის ბუნებას და მიგვითითებს, რომ ის ასევე შეიძლება აღიქმებოდეს როგორც ღვთიური საჩუქარი, როდესაც მოიცავდა. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს იმას, რომ ცხოვრებისეულმა დიზაინში გამოცდილებამ ან ცვლილებებმა შეიძლება გამოიწვიოს ღრმა კურთხევა, თუ მათ ღია გულით მივიღებთ. ასეთი განსაცდელები არ არის მხოლოდ სადამსჯელო, არამედ უფრო მაღალ მიზანს ემსახურება არსებობის გრანდიოზულ სქემაში.
ტოლკინი ხაზს უსვამს შემოქმედის საბოლოო კრეატიულობას და ამტკიცებს, რომ ის, რაც შეიძლება სასჯელად აღმოჩნდეს, ხშირად კატალიზატორია უფრო დიდი სიკეთის მისაღწევად. ეს იდეა ხელს უწყობს უბედურების უფრო ღრმა გაგებას, ჩარჩოებს მას, როგორც ზრდისა და პოზიტიური ტრანსფორმაციის შესაძლებლობას, რაც შეიძლება სხვაგვარად არ ყოფილიყო შესაძლებელი. ამ გამოწვევების მიღებამ შეიძლება მიგვიყვანოს კურთხევებამდე, რომელიც ამდიდრებს ჩვენს ცხოვრებას და გაღრმავებს ჩვენს რწმენას ღვთიური სიბრძნის მიმართ.