დახვეწის მაღალი ხარისხი, როგორც ჩანს, არ დაემორჩილა ჩვენს ბოროტ მიდრეკილებებს ამდენი რამის შემდეგ; და თავად ცივილიზაცია უნდა შეფასდეს მისი ზოგიერთი შედეგით, ეს ალბათ უკეთესი იქნებოდა იმისთვის, რასაც მსოფლიოს ბარბაროსულ ნაწილს ვუწოდებთ უცვლელი.
(A high degree of refinement, however, does not seem to subdue our wicked propensities so much after all; and were civilization itself to be estimated by some of its results, it would seem perhaps better for what we call the barbarous part of the world to remain unchanged.)
ციტატა ასახავს ცივილიზაციისა და ადამიანის ბუნების პარადოქსს, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ მიუხედავად საზოგადოებაში წინსვლისა და დახვეწისა, ჩვენი თანდაყოლილი ბოროტი ტენდენციები გავრცელებულია. იგი ხაზს უსვამს სკეპტიციზმს იმ მოსაზრების მიმართ, რომ ცივილიზაცია იწვევს მორალურ ან ეთიკურ უპირატესობას, რაც გულისხმობს, რომ კულტურული პროგრესი არ არის აუცილებელი ქცევის გაუმჯობესებისკენ.
უფრო მეტიც, ავტორი კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს ცივილიზაციის საერთო ღირებულებას, როდესაც იწონიდა მის შედეგებს, რაც მიგვითითებს იმაზე, რომ შესაძლოა ეგრეთ წოდებული 'ბარბაროსული' საზოგადოებები უკეთესები იყვნენ თანამედროვეობის გავლენის გარეშე. ეს კომენტარი ეჭვქვეშ აყენებს ცივილიზაციის ნამდვილ სარგებელს, იმის აღიარებით, რომ მისი შედეგები ზოგჯერ შეიძლება გაამძაფროს, ვიდრე კაცობრიობის მუქი მიდრეკილებების შემსუბუქება.
