ფილიპ კ. დიკის აზრით, პირის ჭეშმარიტი თვითობა არ არის სტატიკური, არამედ სხვადასხვა ასპექტების დინამიური ურთიერთქმედება, რომელიც ძირითადად სხვებთან ურთიერთქმედების გზით ხდება. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ თვითმყოფადობა რთული და გავლენას ახდენს გარე ურთიერთობებზე, რაც იმაზე მიუთითებს, რომ ჩვენ ხშირად წარმოგიდგენთ საკუთარ თავს სხვადასხვა ასპექტს, იმისდა მიხედვით თუ ვისთან ვართ.
ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს მოსაზრებას, რომ ჩვენი ავთენტური საკუთარი თავი იქმნება ჩვენი სოციალური გარემოს კონტექსტში. ამრიგად, ვინმეს ხასიათის გაგება მოითხოვს მათი კავშირების და მრავალფეროვან როლებს, რომელსაც ისინი თამაშობენ სხვადასხვა ურთიერთობებში.