MIT- ის კომპიუტერული მეცნიერების პროფესორი, სახელად ჯოზეფ ვეიზენბაუმი, წერს ავადმყოფობის შესახებ, რომელსაც ის იძულებას უწოდებს პროგრამას. იგი აღწერს დაზარალებულებს, როგორც მბზინავი გარეგნობის ნათელ ახალგაზრდებს, ხშირად ჩაძირული, მბზინავი თვალებით, რომლებიც თამაშობენ კომპიუტერულ კონსოლებში ყოვლისშემძლეობის მეგალომანიურ ფანტაზიებს; ისინი სხედან თავიანთ აპარატებზე,

(a professor of computer science at MIT named Joseph Weizenbaum writes of a malady he calls the compulsion to program. He describes the afflicted as bright young men of disheveled appearance, often with sunken, glowing eyes, who play out megalomaniacal fantasies of omnipotence at computer consoles; they sit at their machines, he writes, their arms tensed and waiting to fire their fingers, already poised to strike, at the buttons and keys on which their attention seems to be as riveted as a gambler's on the rolling dice.)

Tracy Kidder-ის მიერ
(0 მიმოხილვები)
MIT პროფესორი ჯოზეფ ვეიზენბაუმი ამ მოთხოვნილებებით, როგორც ინტელექტუალური, მაგრამ იმედგაცრუებული პირების მიერ გადალახული, მახასიათებლებს ახასიათებს, რომ ამ მოთხოვნილებებით გადალახეს, ხშირად გამოხატავენ დაღლილობისა და ფიქსაციის ფიზიკურ ნიშნებს. იგი ადარებს მათ ინტენსიურ ყურადღებას კომპიუტერებზე აზარტული თამაშების კონცენტრაციასთან კამათელზე, რაც ხაზს უსვამს ტექნოლოგიასთან მათი ჩართულობის თითქმის იძულებითი ბუნებას. ეს პროგრამისტები, როგორც ჩანს, აქვთ გრანდიოზული ფანტაზიები და ენერგიის სურვილი ციფრული სფეროში.

ვეიზენბაუმის პორტრეტი ვარაუდობს, რომ ეს ფიქსაცია ვრცელდება მხოლოდ ტექნიკური უნარის მიღმა; ეს ხდება ღრმა ფსიქოლოგიური მდგომარეობა. დაპროგრამებული იარაღის მქონე პროგრამისტების გამოსახულებები, რომლებიც მზად არიან თავიანთი ბრძანებების გასათავისუფლებლად, იწვევს იმ აზრს, რომ ისინი ამბიციის დაუნდობელ ციკლში არიან და მათ მანქანებზე კონტროლის სურვილს, ანათებენ კაცობრიობასა და ტექნოლოგიას შორის რთულ ურთიერთობას.

Stats

კატეგორიები
Author
Votes
0
Page views
48
განახლება
იანვარს 24, 2025

Rate the Quote

დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა

მომხმარებლის მიმოხილვები

0 მიმოხილვის საფუძველზე
5 ვარსკვლავი
0
4 ვარსკვლავი
0
3 ვარსკვლავი
0
2 ვარსკვლავი
0
1 ვარსკვლავი
0
დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა
ჩვენ არასოდეს გავუზიარებთ თქვენს ელფოსტას სხვას.
იხილეთ მეტი »

Other quotes in The Soul of a New Machine

იხილეთ მეტი »

Other quotes in book quote

იხილეთ მეტი »

Popular quotes

ტაფი. ის ფიქრობს ტაფზე. იგი ფიქრობს, რომ ახლა მისი კბილები ამოიღებდა, მაგრამ ის მაინც ჭამდა მას, თუ ეს გულისხმობდა მასთან ერთად ჭამას.
Mitch Albom-ის მიერ
ჩვენი ადამიანის მთელი ძალისხმევა ასეა, მან აისახა და ეს მხოლოდ იმიტომ ხდება, რომ ჩვენ ძალიან უმეცარი ვართ ამის გაცნობიერება, ან ძალიან დავიწყებული ვართ ამის გახსენება, რომ ჩვენ გვაქვს ნდობა, რომ ავაშენოთ ისეთი რამ, რაც გაგრძელდება.
Alexander McCall Smith-ის მიერ
ფულის ღირებულება სუბიექტურია, ასაკის მიხედვით. ერთი წლის ასაკში, ერთი მრავლდება ფაქტობრივი თანხით 145,000-ით, ერთი ფუნტის გაკეთება, როგორც ჩანს, 145,000 ფუნტი ჰგავს ერთწლიან ასაკს. შვიდზე - ბერტის ასაკი - მულტიპლიკატორი 24 წლისაა, ასე რომ, ხუთი ფუნტი, როგორც ჩანს, 120 ფუნტი. ოცდაოთხი წლის ასაკში, ხუთი ფუნტი ხუთი ფუნტია; ორმოცდახუთი საათზე იგი 5 -ით იყოფა, ისე, რომ როგორც ჩანს, ერთი ფუნტი და ერთი
Alexander McCall Smith-ის მიერ
სინამდვილეში, არცერთმა ჩვენგანმა არ იცის, როგორ მოახერხა მან პირველ რიგში თავისი LLB- ის მიღება. იქნებ ისინი ამ დღეებში კანონის ხარისხს აყენებენ სიმინდის ყუთებში.
Alexander McCall Smith-ის მიერ
აჰა, თუ იტყვით, რომ მეცნიერება საბოლოოდ დაამტკიცებს, რომ ღმერთი არ არსებობს, მე უნდა განსხვავდებოდეს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად მცირეა ისინი უკან, ტადპოლამდე, ატომამდე, ყოველთვის არის ისეთი რამ, რასაც მათ ვერ ახსნიან, რამაც შექმნა ეს ყველაფერი ძიების ბოლოს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად ცდილობენ ისინი სხვა გზით წავიდნენ - გააფართოვონ სიცოცხლე, თამაშობდნენ გენებით, კლონირებენ ამას, კლონირებენ, რომ ცხოვრობენ ას ორმოცდაათამდე - რაღაც მომენტში, ცხოვრება დასრულდა. და მერე რა ხდება? როდესაც ცხოვრება მთავრდება? მე ჩამოვჯექი. ხედავ? უკან დაიხია. მან გაიღიმა. როდესაც ბოლომდე მოდიხართ, სწორედ აქ იწყება ღმერთი.
Mitch Albom-ის მიერ
პატარა ქალაქები მეტრონიკებს ჰგავს; ოდნავი ციმციმით, ცემა იცვლება.
Mitch Albom-ის მიერ
შენ ამბობ, რომ ჩემ ნაცვლად უნდა მოკვდე. მაგრამ დედამიწაზე ყოფნის დროს ხალხი გარდაიცვალა ჩემ ნაცვლად. ეს ხდება ყოველდღე. როდესაც ელვისებური დარტყმა მიაყენებს ერთი წუთის შემდეგ, ან თვითმფრინავი დაეჯახა, რომელიც შეიძლება გქონდეთ. როდესაც თქვენი კოლეგა ავადდება და შენ არა. ვფიქრობთ, ასეთი რამ შემთხვევითი. მაგრამ ამ ყველაფრის ბალანსი არსებობს. ერთი ვიტრაჟი, მეორე იზრდება. დაბადება და სიკვდილი მთლიანობაშია.
Mitch Albom-ის მიერ
ამდენი სიცოცხლე მივიღებთ დაბადებასა და სიკვდილს შორის. ცხოვრება რომ იყოს ბავშვი. სიცოცხლე ასაკთან ერთად. სიცოცხლე მოხეტიალე, მოაგვაროს, შეყვარდეს, მშობლები, შეამოწმონ ჩვენი დაპირება, გააცნობიერონ ჩვენი სიკვდილიანობა და, ზოგიერთ იღბლიან შემთხვევებში, ამ რეალიზაციის შემდეგ რამის გაკეთება.
Mitch Albom-ის მიერ
მაგრამ მელნის ფუნჯი, მისი აზრით, არის ჩონჩხის გასაღები პატიმრის გონებისთვის.
David Mitchell-ის მიერ
მე მაქვს ტენდენცია, რომ ვნერვიულობდი უბედურების მხედველობაში. როგორც საფრთხე უახლოვდება, ნაკლებად ვნერვიულობ. როდესაც საშიშროება ხელთ არის, მე ვარდნა სასტიკად. როდესაც ჩემს თავდამსხმელს ვმოგზაურობ, შიშის გარეშე ვარ და ვცდილობ დასრულებას მცირე ფიქრით ტრავმის შესახებ.
Jean Sasson-ის მიერ