მას შემდეგ, რაც ისრაელებმა უსაფრთხოდ გადალახეს წითელი ზღვა, ეგვიპტელები მათ შემდეგ იდევნენ და დაიხრჩო. ღვთის ანგელოზებს სურდათ მტრის დაღუპვის აღნიშვნა. ღმერთმა ეს დაინახა და გაბრაზდა. მისი თქმით, არსებითად, შეწყვიტე ზეიმი. რადგან ისინი ჩემი შვილებიც არიან.
(After the Israelites safely crossed the Red Sea, the Egyptians chased after them and were drowned. God's angels wanted to celebrate the enemy's demise. God saw this and grew angry. He said, in essence, 'Stop celebrating. For they are my children,too.)
მას შემდეგ, რაც ისრაელებმა სასწაულებრივად გადალახეს წითელი ზღვა, მათ მდევნელებს, ეგვიპტელებს, ტრაგიკული ბედი შეემთხვათ, რადგან წყლები მათზე დაიხურა. მაშინ, როცა ანგელოზებს უხაროდათ მტრის განადგურება, ღმერთის რეაქცია უკმაყოფილო იყო. მან შეახსენა მათ, რომ ეგვიპტელებიც მისი ქმნილებები იყვნენ და თანაგრძნობას იმსახურებდნენ.
ეს შემთხვევა ხაზს უსვამს იმ ღრმა პასუხისმგებლობის გრძნობას, რომელსაც ღმერთი გრძნობს თავისი შვილების მიმართ, განურჩევლად მათი ქმედებისა. ის ემსახურება როგორც ძლიერ შეხსენებას, რომ თანაგრძნობა უნდა გავრცელდეს მათზეც კი, რომლებსაც მოწინააღმდეგეებად აღვიქვამთ.