მას შემდეგ, რაც ისრაელებმა სასწაულებრივად გადალახეს წითელი ზღვა, მათ მდევნელებს, ეგვიპტელებს, ტრაგიკული ბედი შეემთხვათ, რადგან წყლები მათზე დაიხურა. მაშინ, როცა ანგელოზებს უხაროდათ მტრის განადგურება, ღმერთის რეაქცია უკმაყოფილო იყო. მან შეახსენა მათ, რომ ეგვიპტელებიც მისი ქმნილებები იყვნენ და თანაგრძნობას იმსახურებდნენ.
ეს შემთხვევა ხაზს უსვამს იმ ღრმა პასუხისმგებლობის გრძნობას, რომელსაც ღმერთი გრძნობს თავისი შვილების მიმართ, განურჩევლად მათი ქმედებისა. ის ემსახურება როგორც ძლიერ შეხსენებას, რომ თანაგრძნობა უნდა გავრცელდეს მათზეც კი, რომლებსაც მოწინააღმდეგეებად აღვიქვამთ.