თუ ჩვენ მივმართავთ ცხოვრებაში მნიშვნელოვან საკითხებს, თუ მართალი ვართ მათთან, ვინც გვიყვარს და ვიქცევით ჩვენი რწმენის შესაბამისად, ჩვენი ცხოვრება არ იქნება დაწყევლილი შეუსრულებელი საქმის მტკივნეული ცემით. ჩვენი სიტყვები ყოველთვის გულწრფელი იქნება, ჩვენი ჩახუტება იქნება მჭიდრო. ჩვენ არასოდეს ჩავძირავთ აგონიაში „შემეძლო, უნდა მქონდეს“. ჩვენ შეგვიძლია დავიძინოთ ქარიშხალში. და როცა დადგება დრო, ჩვენი დამშვიდობება დასრულდება.
(If we tend to the things that are important in life, if we are right with those we love, and behave in line with our faith, our lives will not be cursed with the aching throb of unfulfilled business. Our words will always be sincere, our embraces will be tight. We will never wallow in the agony of 'I could have, I should have'. We can sleep in a storm. And when its time, our goodbyes will be complete.)
ამ ციტატის არსი ხაზს უსვამს ცხოვრების ისეთი მნიშვნელოვანი ასპექტების აღზრდის მნიშვნელობას, როგორიცაა სიყვარული, რწმენა და გულწრფელობა. ის ვარაუდობს, რომ როდესაც ჩვენ პრიორიტეტს ვანიჭებთ მნიშვნელოვან ურთიერთობებს და ვიცავთ ჩვენს რწმენას, შეგვიძლია განვთავისუფლდეთ სინანულისა და დაუმთავრებელი საქმის ტვირთისგან. ამ შესრულებას მივყავართ ავთენტურ ურთიერთქმედებამდე სხვებთან, სადაც ჩვენი სიტყვები ეხმიანება პატიოსნებას და ჩვენი კავშირები ღრმად იგრძნობა.
უფრო მეტიც, მიზანმიმართულად და განზრახვით ცხოვრებით, ჩვენ შეგვიძლია ვიპოვოთ სიმშვიდე ცხოვრებისეულ ქაოსშიც კი. სენტიმენტი მიუთითებს იმაზე, რომ როდესაც ჩვენ ვხვდებით ცხოვრებისეულ გამოწვევებს, ჩვენ შეგვიძლია ვიყოთ ურყევი, რადგან ვიცით, რომ ჩვენ შევასრულეთ ჩვენი მოვალეობები მათ მიმართ, ვისაც გვიყვარს. საბოლოო ჯამში, ის გვარწმუნებს, რომ როდესაც გზების განშორების დრო დადგება, ჩვენ შეგვიძლია ამის გაკეთება დაუმთავრებელი საკითხების ტკივილის გარეშე, რაც იწვევს სრულყოფილების განცდას ჩვენს დამშვიდობებაში.