მას შემდეგ, რაც ისრაელები წითელ ზღვაზე გადალახეს, მათი ეგვიპტელი გამომძიებლები წყლებში შეხვდნენ. როდესაც ღვთის ანგელოზებმა დაიწყეს სიხარულით ეგვიპტელთა დაცემის გამო, ღმერთმა გამოთქვა თავისი უთანხმოება და შეახსენა მათ, რომ ეგვიპტელებიც იყვნენ მისი შვილები. ეს მომენტი ხაზს უსვამს ღვთიური სიყვარულისა და თანაგრძნობის რთულ გაგებას, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ ისინი, რომლებიც მტრებსაც კი განიხილავდნენ, ღვთის მადლითაა გათვალისწინებული.
ეს გამოცხადება იწვევს გამარჯვებისა და სასჯელის ჩვეულებრივი შეხედულებებს, რაც იმაზე მიანიშნებს, რომ ღვთის სიყვარული ვრცელდება მხოლოდ მის არჩეულ ხალხზე. დისკუსია იწვევს უფრო ღრმა ასახვას ღვთიური თანაგრძნობის ბუნების შესახებ და მოგვიწოდებს, გადახედონ ჩვენს გრძნობებს იმათ მიმართ, რასაც მოწინააღმდეგეებად ვხედავთ. ის გვასწავლის, რომ სიყვარული და თანაგრძნობა უნდა მოიცავდეს ყველა, მათ შორის მათ შორის, რაც შეიძლება მოწინააღმდეგეებს ვუყუროთ.