მას შემდეგ, რაც ისრაელები წითელ ზღვაზე გადალახეს და ეგვიპტელებისკენ მიმდევრობიდან გაიქცნენ, მომენტი მწარე იყო. ზეცის ანგელოზებს დიდი სურვილი ჰქონდათ აღენიშნათ ისრაელელთა მტრების დამარცხება, გრძნობდნენ იუბილედ თავიანთი მტრების განადგურების გამო. ამასთან, ამ დღესასწაულს ღვთიური უთანხმოება შეხვდა.
ღვთის რისხვა გამომდინარეობდა იმით, რომ, მიუხედავად იმისა, რომ ეგვიპტელები მოწინააღმდეგეები იყვნენ, ისინი მაინც მისი ქმნილებები იყვნენ. მან გამოთქვა უკმაყოფილება ანგელოზთა სიხარულის გამო სიცოცხლის დაკარგვის გამო, შეახსენა მათ, რომ ყველა სული ღირებულია. ეს მომენტი ხაზს უსვამს ღრმა გაკვეთილს თანაგრძნობისა და ცხოვრების სიწმინდის შესახებ, თუნდაც მათთვის, ვინც შეიძლება წინააღმდეგი იყოს.